Κι ενώ συνήθως ακούω τον κόσμο να ανησυχεί για το τι φαγητό θα φτιάξει, τι ρούχα θα φορέσει στη δουλειά, πως θα τα βγάλει πέρα ώστε να περισσέψουν χρήματα για ταξιδάκι, ξαφνικά μαθαίνω την ιστορία ενός 18χρονου παιδιού…
Οι γονείς του δεν κατάφεραν να του προσφέρουν όσα αξίζουν σε κάθε παιδί ώστε να έχει μια ποιοτική ζωή. Κατέληξε σε ορφανοτροφείο από επιλογή…για να επιβιώσει! Και τώρα καλείται να φύγει από το ορφανοτροφείο και να βρει τρόπο σε ένα χρόνο να επιβιώσει μόνο του.
Κι αυτό το παιδί ακόμα χαμογελά. Το χαμόγελό του κρύβει μια πικρία αλλά είναι εκεί. Αυτό το παιδί έχει ελπίδα, το παλεύει. Αυτό το παιδί είναι για ’μένα πηγή έμπνευσης. Χωρίς καν να το γνωρίζει, μου δίδαξε το πραγματικό νόημα του «Μην τα παρατάς ποτέ»!
Ακόμα κι όταν νιώσεις μόνος, ακόμα κι όταν νιώσεις πως η ζωή σε ξέχασε…μην τα παρατάς! Φρόντισε να θυμίσεις στη ζωή την ύπαρξή σου, δείξε της ότι μπορείς, πάλεψε για όσα σου αξίζουν, ακόμα κι όταν νιώθεις πως δεν έχεις τη δύναμη. Κι αν είσαι έστω και σε μικρό βαθμό σε καλύτερη θέση από αυτό το 18χρονο παιδί, να είσαι ευγνώμων. Και να θυμάσαι… Η ζωή δε σε ξέχασε, απλώς δοκιμάζει τη δύναμή σου. Απόδειξέ της ότι έχεις αυτή τη δύναμη και όλα θα βελτιωθούν!
