“Τα πράγματα είναι διαφορετικά… Δεν ξέρω τι να κάνω, όλα πάνε στραβά!” Μα γιατί άραγε να λέμε συνεχώς το ίδιο πράγμα; Δεν βαρεθήκαμε; Η ζωή είναι γεμάτη αλλαγές, γεμάτη εκπλήξεις και μάντεψε… Θα έχεις κι εσύ εκπλήξεις στη ζωή σου. Ίσως να είναι μια νέα δουλειά στην άλλη άκρη της πόλης. Καλά χρήματα, καλή θέση αλλά…στην άλλη άκρη της πόλης! Και; Τι έγινε; Δεν ήθελες αυτή τη δουλειά; Ή μήπως είναι πολύ μακριά για τις δυνατότητες του αυτοκινήτου σου;
Η αλλαγή είναι δύσκολη για εμάς τους ανθρώπους. Πολλές φορές η αλλαγή μας παραλύει. Μη φοβάστε, σας έχω τη λύση! Διαβάστε το βιβλίο του Spencer Johnson (1998): «Ποιος πήρε το τυρί μου;». Αυτό το μικρό βιβλίο κρύβει μεγάλα μυστικά για την αντιμετώπιση της αλλαγής. Στο βιβλίο λοιπόν, υπάρχουν δύο ποντικάκια, ο Ρουθούνης και ο Τρεχάλης και δύο μικροσκοπικά ανθρωπάκια, ο Χμ και ο Χα, που τρώνε τυρί από τον Τυροσταθμό «Τ». Τι θα γίνει όμως όταν το τυρί δεν υπάρχει πια ούτε για δείγμα στον τυροσταθμό; Πώς θα αντιμετωπίσουν αυτή τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους; Όπως θα δείτε και στο βιβλίο (που συστήνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε), τα δύο μικρά ποντικάκια δέχονται αμέσως την αλλαγή και τρέχουν να βρούνε άλλο τυροσταθμό. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με τα ανθρωπάκια…
Όσο πιο σημαντικό είναι για ’μας το τυρί μας, τόσο περισσότερο θέλουμε και επιμένουμε να το κρατήσουμε. Δεν το αφήνουμε. Ακόμα κι όταν αυτό δεν υπάρχει πια, ελπίζουμε στην, από θαύμα, εμφάνισή του. Ε, λοιπόν, δεν θα εμφανιστεί! Ας το αποδεχτούμε και ας προχωρήσουμε στη ζωή μας, αφού όπως λέει και ο Spencer (1998, σελ. 46): «Όποιος δεν αλλάζει, κινδενεύει να χαθεί»! Ας μην αναπαράγουμε συνεχώς στο μυαλό μας τον φόβο. Ας αναλογιστούμε τι θα κάναμε αν δεν φοβόμασταν! Ο άνθρωπος έχει μεγάλες δυνατότητες. Γιατί δεν χρησιμοποιούμε τη δυνατότητά μας να αλλάζουμε και να προσαρμοζόμαστε στις νέες καταστάσεις; Ιδού η απορία! Όταν πια συνειδητοποιήσουμε τι κάνουμε, θα έρθουμε στα λόγια του μικρού ανθρώπου της ιστορίας μας, του Χα, που προσπαθώντας να αφυπνίσει τον Χμ και να τον κάνει να αφήσει πίσω τους φόβους του, λέει: «Μερικές φορές…τα πράγματα αλλάζουν και δεν είναι ποτέ πια όπως παλιά. Μου φαίνεται ότι αυτό συμβαίνει και τώρα, Χμ. Έτσι είναι η ζωή! Η ζωή προχωρεί. Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς» (Spencer, 1998, σελ. 45).
«Μύριζε το τυρί συχνά για να το καταλάβεις όταν μπαγιατέψει», μας συμβουλεύει ο Spencer (1998, σελ. 52). Όταν καταλάβετε ότι έχει μπαγιατέψει, τότε αρχίζει το ταξίδι προς άλλη κατεύθυνση. Δέστε το θετικά, τα ταξίδια είναι ωραία! Είστε λίγα βήματα πριν την απόλαυση του νέου τυριού. Αφήστε πίσω σας τις παλιές σας πεποιθήσεις, δε θα σας βοηθήσουν καθόλου, πιστέψτε με. Φανταστείτε τον εαυτό σας να απολαμβάνει ήδη το καινούριο τυρί, τον τελικό προορισμό. Προχωράτε μπροστά και…συγχαρητήρια, έχετε φτάσει στο καινούριο τυρί, απολαύστε το!
Η ζωή, όπως προανέφερα, είναι γεμάτη αλλαγές. Μία καινούρια δουλειά, μία ξαφνική μετακόμιση, ένας ξαφνικός χωρισμός ή αποχωρισμός… Αυτά συμβαίνουν. Το ζήτημα είναι αν εσείς θα καταφέρετε να αντεπεξέλθετε. Επιλέξτε λοιπόν από την πιο κάτω εικόνα. Ποιος χαρακτήρας του βιβλίου του Spencer Johnson (1998)θέλετε να είστε στη ζωή σας; Εγώ πάντως σας προτείνω το εξής: Έγινε κάποια αλλαγή στη ζωή σας; Get used to it και προχωράτε ακάθεκτοι. Τότε μπορείτε να πετύχετε όσα κανείς σας δεν έχει φανταστεί!!!
Πηγές:
Spencer, J. (1998). Ποιος πήρε το τυρί μου; Αθήνα: ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ
Spencer, J. (1998). Ποιος πήρε το τυρί μου; (σελ. 15 – 33) Προσπελάστηκε στις 17.2.2014, από:
Umami, F. Learn like a baby – Who moved my cheece? Retrieved on 17.2.2014, from:
http://fajriumami.blogspot.com/2011/08/who-moved-my-cheese-part-11-end.html