Έχεις ένα όνειρο. Προσπαθείς να κάνεις ό,τι περνά από το χέρι σου για να το πραγματοποιήσεις, δεν τα βάζεις κάτω. Ξαφνικά κάποιος στέκεται μπροστά σου σαν τοίχος και δε βλέπεις τ’ όνειρό σου. Προσπαθείς να προχωρήσεις και σε σταματά. Και το χειρότερο; Σε κρίνει χωρίς καν να σε γνωρίζει. Νιώθεις την αδικία να σε πνίγει. Παρόλα αυτά είσαι αποφασισμένος. Δε θα αφήσεις ΚΑΝΕΝΑ να σταθεί εμπόδιο στο όνειρό σου! Ούτε αυτόν που στέκεται μπροστά σου, ούτε την αδικία και την απογοήτευση που σε έκανε αυτός ο… άγνωστος να νιώσεις.
Σηκώνεσαι ξανά, τον παραμερίζεις και προχωράς. Θα φτάσεις εκεί που θέλεις, θα πραγματοποιήσεις το όνειρό σου. Και αυτός ο άγνωστος…και ο κάθε γνωστός και άγνωστος που εμφανίστηκε μπροστά σου κάποτε, δε θα έχουν πια σημασία. Θα είναι για ’σένα απλώς τα εμπόδια που σε έκαναν πιο δυνατό και μετέτρεψαν το στόχο σου να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου σε κάτι ακόμα πιο μεγάλο.
Μην τα παρατήσεις ποτέ! Μην τους κάνεις αυτή τη…χάρη…και θα τα καταφέρεις γιατί… «εκείνο που ζητάμε με επιμονή είναι κατορθωτό» (Σοφοκλής)!
Για όλους μας υπήρξε ή θα υπάρξει κάποτε η στιγμή που κάτι θα μας ωθήσει προς τα κάτω, προς την παραίτηση. Παρόλα αυτά, η αντιμετώπιση δε θα είναι από όλους η ίδια. Κάποιοι, δε θα τα καταφέρουν… Μόλις βρεθούν μπροστά στη δύσκολη στιγμή, θα λυγίσουν και θα βυθιστούν σε μία άβυσσο σκέψεων παραίτησης και απαισιοδοξίας. Μία δεύτερη ομάδα ανθρώπων, θα προσπαθήσει για λίγο, αλλά όταν δει ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, θα παραιτηθεί. Στην τρίτη ομάδα ανθρώπων ανήκουν αυτοί που θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν τη δύσκολη κατάσταση. Αν δούνε ότι τα πράγματα δυσκολεύουν γι’ αυτούς και άρχισαν να λυγίζουν, θα προσπαθήσουν ακόμα πιο σκληρά. Αποτέλεσμα; Θα είναι νικητές, γιατί “ο επιμένων νικά”!
Ο αθλητής Derek Redmond, ανήκει στην κατηγορία των νικητών. Κι αυτό δεν οφείλεται σε κάποιο μετάλλιο, αλλά στην επιμονή του. Όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στην Barcelona, κατά τη διάρκεια του αγώνα (στον οποίο θεωρείτο φαβορί) έπαθε κάταγμα, δεν τα παράτησε. Ήξερε ότι η νίκη είχε σταματήσει εκεί γι’ αυτόν. Παρόλα αυτά, ο αγώνας έπρεπε να τελειώσει. Έπρεπε να περάσει την τελική ευθεία, έπρεπε να φτάσει με κάθε τρόπο στο τέρμα. Παραστάτης του ήταν ο πατέρας του, ο οποίος τον βοήθησε να φτάσει λίγα μέτρα πριν το τέρμα και ακολούθως τον άφησε να τερματίσει μόνος του, όπως θα έκανε σε ένα κανονικό αγώνα. Ήξερε ότι η νίκη δεν ήταν δική του, όμως κατάφερε να είναι νικητής στη ζωή και να δώσει ένα παράδειγμα σε όλους μας. Ας σταματήσουμε να παραπονιόμαστε, ας πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Derek Redmond κι ας μην αφήσουμε κανένα και τίποτα να μας κάνει να τα παρατήσουμε. Διότι… Τα παράτησες; Έχασες! Επιμένεις και είσαι δυνατός απέναντι στις δυσκολίες; Τίποτα και κανένας δε σε σταματά, καταφέρνεις αυτά που θέλεις και τελικά… είσαι νικητής!
Πηγές:
Wikipedia, the free encyclopedia. 1992 Summer Olympics. Retrieved on 7.2.2014 from:
http://en.wikipedia.org/wiki/1992_Summer_Olympics
Wikipedia, the free encyclopedia. Derek Redmond. Retrieved on 7.2.2014 from:
http://en.wikipedia.org/wiki/Derek_Redmond
Powerful Ispirational true story… Don’t give up! Retrieved on 7.2.2014 from:
