Απογοήτευση. Μια λέξη που όταν τη νιώσεις ξέρεις πως είναι χειρότερο συναίσθημα ακόμα κι από το θυμό. Διότι ο θυμός μπορεί να περάσει γρήγορα. Κι ο θυμός, για ’μένα, είναι το στάδιο πριν την απογοήτευση. Αν κάποιος σ’ απογοήτευσε, σημαίνει πως έκανε επανειλημμένα κάτι που σ’ ενοχλεί ή έκανε κάτι που εσύ δεν περίμενες ποτέ από αυτό το άτομο να κάνει ή η πράξη του έδειξε πως δε σε σέβεται. Και όχι, δε μιλώ μόνο για την απιστία. Αναφέρομαι στα άτομα που εμπιστεύτηκες, που ενώ έδειξαν πως σέβονται τη δουλειά και τον κόπο σου, στο τέλος με τις πράξεις τους έδειξαν πως στο βωμό του συμφέροντος δε διστάζουν να θυσιάσουν ακόμα και τις σχέσεις τους με ανθρώπους που τους εμπιστεύτηκαν.
Θα με ρωτήσεις, τι κάνεις σε μία τέτοια περίπτωση; Τι κάνεις όταν ξέρεις πως ακόμα και το να μιλήσεις σε αυτά τα άτομα είναι, το πιο πιθανόν, άσκοπο; Τι κάνεις όταν πρέπει, αναγκαστικά, να ξαναδείς αυτά τα άτομα ενώ, αν είχες την επιλογή, ίσως να τα διέγραφες από τη ζωή σου;
Μίλα τους! Πρέπει να ξέρουν πως σ’ απογοήτευσαν. Και μετά να διατηρήσεις μια τέτοια σχέση μαζί τους που θα επιτρέπει σε ’σένα να είσαι ήρεμος/η κι ευτυχισμένος/η. Και πάνω απ’ όλα, μην αφήσεις αυτό το…ρεύμα να σε παρασύρει. Σ’ αυτή την αδικία του κόσμου, η μεγαλύτερη επιτυχία σου θα είναι να παραμείνεις ο εαυτός σου – δίκαιος, με αγάπη για όλο τον κόσμο, θετικός, ήρεμος! Να πας αντίθετα στο ρεύμα με όλες σου τις δυνάμεις. Το χρωστάς στον εαυτό σου!
Κι αυτοί που…τους παρέσυρε το ρεύμα, σε κάποια φάση θα χτυπήσουν σε κάποιο βράχο (δεν το ευχόμαστε αυτό σε κανέναν αλλά όταν αδικείς πολύ κόσμο επανειλημμένα, είναι πιθανόν σε κάποια φάση να συμβεί, αυτό μας διδάσκει πολλές φορές η ζωή) και θα πάρουν το δικό τους μάθημα.
Να είσαι ευγνώμων για τα άτομα που είναι πάντα δίπλα σου, για τα πιο κοντινά σου άτομα, αυτά που σ’ αγαπούν και σε σέβονται χωρίς να ζητούν ανταλλάγματα, χωρίς να έχουν το παραμικρό συμφέρον. Αυτά τα άτομα αξίζουν την προσοχή, το χρόνο, το σεβασμό και την αγάπη σου!!!
