Ακούς καθημερινά κάτι καινούριο. Κάτι ευχάριστο, κάτι δυσάρεστο… Τη μια στιγμή χαίρεσαι με την όμορφη είδηση και μετά από λίγο κάτι καινούριο, ένα νέο από κάποιο απομακρυσμένο σημείο του κόσμου σε κάνει να στεναχωριέσαι…να αναρωτιέσαι… Φτιάχνεις ένα ζεστό καφέ και κάθεσαι να σκεφτείς, να φιλοσοφήσεις τη ζωή. Ό,τι κι αν συμβαίνει, ο κόσμος συνεχίζει καθημερινά την πορεία του, ζει στους έντονους ρυθμούς του. Κι ενώ εσύ πίνεις την πρώτη γουλιά από το μυρωδάτο σου καφέ, κάποιος γιορτάζει μια εθνική επέτειο ενώ κάποιος άλλος βιώνει τον πόλεμο. ΄
Κι ο κόσμος συνεχίζει στους έντονους ρυθμούς του.
Οι ειδήσεις τρέχουν… Κι εσύ αποφασίζεις πως είσαι μια μονάδα σ’ αυτό τον κόσμο, όπως όλοι, αλλά δε θα αφήσεις αυτό το δεδομένο να επηρεάσει το τι θ’ αφήσεις πίσω σου! Θα είσαι μια μονάδα που θα κάνει κάτι, που θα βοηθήσει όπως μπορεί αυτό τον κόσμο, που θ’ αφήσει κάτι θετικό πίσω του. Κι ελπίζεις πως το λιθαράκι σου θα βοηθήσει τις επόμενες γενιές και πως οι ειδήσεις απ’ όλο τον κόσμο θα είναι έστω και λίγο πιο ευχάριστες.
Κι ο καφές τελείωσε…
Αφήνεις το φλυτζάνι, ανοίγεις τον υπολογιστή κι αρχίζεις να ψάχνεις με ποιο τρόπο μπορείς να βοηθήσεις να γίνει αυτός ο κόσμος λίγο καλύτερος. Και θα τα καταφέρεις. Πήρες την απόφαση. Μην τα παρατήσεις ποτέ και θα τα καταφέρεις…γιατί όταν θέλεις, μπορείς!
Ζούμε σε έντονους ρυθμούς. Κάθε μέρα, μια καινούρια μέρα, γεμάτη δραστηριότητες, έγνοιες, υποχρεώσεις. Φτάνουμε σπίτι το απόγευμα ή το βράδυ, προγραμματιζόμαστε για το επόμενο πρωί, κάνουμε τις τελευταίες δουλειές και ξεκουραζόμαστε για να γεμίσουν οι μπαταρίες για την επόμενη – δύσκολη – μέρα.
Ας κάνουμε μια παύση!
Ας πάρουμε μια αναπνοή και να σκεφτούμε τους δικούς μας ανθρώπους. Αυτούς που μας έφεραν στον κόσμο, αυτούς που μας μεγάλωσαν, τα παιδιά μας, τον/την αγαπημένο/η μας, κάποιο συγγενή, κάποιο φίλο… Ανθρώπους που πολλές φορές ξεχνάμε, που δεν τους αφιερώνουμε έστω λίγο από το χρόνο μας. Ανθρώπους που μας αγαπούν και περιμένουν ένα μας τηλέφωνο, μία επίσκεψή μας. Τίποτα και κανένας δεν είναι δεδομένα σε αυτή τη ζωή. Σήκωσε το τηλέφωνο, κάνε μια επίσκεψη, πες ένα σ’ αγαπώ στα αγαπημένα σου πρόσωπα. Η ζωή είναι μικρή. Μην τη χαραμίζεις αγωνιώντας για υποχρεώσεις που έχεις. Τα αγαπημένα σου πρόσωπα θα σου δώσουν τη δύναμη που χρειάζεσαι. Η χαρά τους όταν σε δουν, θα είναι διπλή χαρά για ’σένα.
Η αγάπη είναι μεγάλη δύναμη!
Διαμοίρασέ την σωστά και θα επιστρέψει πίσω σ’ εσένα πολλαπλασιασμένη. Δε σε χρειάζονται μόνο εκείνοι. Τους χρειάζεσαι κι εσύ. Γι’ αυτό… Κάνε μια παύση…σκέψου τους δικούς σου ανθρώπους, πέρασε χρόνο μαζί τους, δείξε τους πόσο σημαντικοί είναι για ’σένα. Μην αφήνεις τις υποχρεώσεις να σε πνίγουν. Δώσε αγάπη, λάβε αγάπη, ζήσε!!!
Όλα στη ζωή είναι επιλογές, αποφάσεις. Η ζωή μας δεν προχωρά τυχαία, καθοδηγείται από εμάς, από τις δικές μας επιλογές, από το επόμενο βήμα που θα κάνουμε. Κάποιος θα ρωτούσε: «Κι αν συμβεί κάτι απρόοπτο; Κάτι δυσάρεστο που δεν επέλεξα εγώ να ’ρθει στη ζωή μου;» Ίσως συμβεί… Η απόφαση όμως για το πως θα προχωρήσει η ζωή σου μετά από το απρόσμενο συμβάν, είναι στα χέρια σου. Τι επιλέγεις; Ποια θέλεις να είναι η επόμενη γραμμή στην ιστορία της ζωή σου; Πολλοί έπεσαν…κάποιοι έμειναν στον πάτο, κάποιοι πήραν την απόφαση, βρήκαν τη δύναμη μέσα τους και…μάντεψε τι… Η επόμενη γραμμή στην ιστορία της ζωής τους ήταν τόσο καλογραμμένη που ενέπνευσε κόσμο να ακολουθήσει το παράδειγμά τους!
Εσύ σε ποια θέση θέλεις να βρίσκεσαι; Ποια θέλεις να είναι η ιστορία της δικής σου ζωής; Πάρε την απόφαση και κάνε το επόμενο βήμα. Κάνε τις επιλογές που θα σε φτάσουν στο δικό σου στόχο ζωής! Όπως λέει και ο Σμυρνάκης (2016): «Θέλησε, Πίστεψε, Γίνε, Μπορείς»!
Μάιος… Η μέρα είναι βροχερή. Κοιτάζοντας τον ουρανό σκέφτεσαι ότι κάπου εκεί πίσω από τα γκρίζα σύννεφα κρύβεται ένας λαμπερός ήλιος, μια όμορφη μέρα. Εύχεσαι η βροχή να σταματήσει γρήγορα, τα σύννεφα να φύγουν και ο ήλιος να εμφανιστεί, να σου δώσει ενέργεια να συνεχίσεις τη μέρα σου. Και καθώς τα σκέφτεσαι αυτά συνειδητοποιείς ότι και η ζωή είναι ακριβώς έτσι. Κάποιες μέρες, ακόμα κι αυτές τις ανοιξιάτικες που περιμένεις ότι όλα θα είναι ήρεμα, μέσα σου νιώθεις τα σύννεφα, δεν νιώθεις καλά, απελπίζεσαι. Γιατί να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Δεν είναι άδικο; Αφού ξέρεις πως τα σύννεφα κάποια στιγμή θα φύγουν και θα λάμψει ξανά ο ήλιος στη ψυχή σου!
Η ζωή πάντοτε μας παρουσιάζει προκλήσεις. Κάποιοι τις αποδέχονται και ξεκινούν δουλειά για να τις αντιμετωπίσουν. Άλλοι, κάθονται στον καναπέ του σπιτιού τους, τις σκέφτονται συνεχώς και απελπίζονται. Μα η ζωή μας δεν είναι φυσικό φαινόμενο, δεν είναι κάτι για το οποίο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα και απλώς περιμένουμε να αλλάξει ξαφνικά. Τα σύννεφα της ζωής μας μπορούμε να τα διώξουμε. Πώς; Αυτό θα το ανακαλύψει ο καθένας μας μέσα του. Σίγουρα όχι ενώ κάθεται στον καναπέ απελπισμένος, χωρίς να κάνει τίποτα. Σήκω απ’ τον καναπέ, βρες την πιο μικρή κίνηση με την οποία μπορείς να αρχίσεις να αντιμετωπίζεις την πρόκληση, ξεκίνα τη δράση και θα τα καταφέρεις. Και όταν ο ήλιος θα έρθει ξανά στη ζωή και τη ψυχή σου, θα ξέρεις πως τα κατάφερες γι’ ακόμη μια φορά!
Ήρθε η ώρα ν’ αντιμετωπίσουμε ό,τι μας κρατάει πίσω… Τι είναι αυτό; Οι φόβοι μας για το μέλλον. Αναλογίσου τις σκέψεις που έκανες χθες… Άσε, θα μαντέψω… Ξυπνάς το πρωί, σκέφτεσαι που θα πας, τι θα φορέσεις που ν’ αρμόζει για το χώρο που θα πας, τι θα φας το μεσημέρι, τι θα κάνεις το απόγευμα, ποιους θα δεις κ.τ.λ. Το φοβερό είναι ότι οι σκέψεις συνεχίζουν: τι θα γίνει αύριο; Σε μία εβδομάδα, σ’ ένα μήνα; Στο μυαλό σου…χαμός! Ας κάνουμε ένα backward κι ας ξεκινήσουμε απ’ την αρχή…
Ξυπνάς το πρωί… Να ευχαριστείς το Θεό που ξύπνησες καλά και να σκέφτεσαι: «Έχει ο Θεός»! Γιατί ν’ αφήσεις το φόβο και το άγχος για το μέλλον (άμεσο ή έμμεσο) να σου καταστρέψει τη μέρα; Όπως αναφέρεται στο πιο κάτω βίντεο, οι φόβοι μας συνήθως είναι για το μέλλον, γι’ αυτά που δεν υπάρχουν˙ κι αν οι φόβοι μας είναι για κάτι ανύπαρκτο, τότε είναι 100% φανταστικοί κι αυτό το ονομάζουμε παράνοια! Ακόμα, στο βίντεο γίνεται αναφορά στο ότι είμαστε ριζωμένοι στο μυαλό μας και όχι στην πραγματικότητα. Ποια η διαφορά των δύο; Το μυαλό μας δημιουργεί ανύπαρκτους φόβους για το μέλλον, κάτι το οποίο μας καθηλώνει. Αντιθέτως, η πραγματικότητα δίνει δεδομένα και γεγονότα, μας καλεί να την ακολουθήσουμε, να προχωρήσουμε, να ζήσουμε… Ας ζήσουμε λοιπόν!!!
Το Καλοκαίρι μπήκε για τα καλά… Ήδη βρισκόμαστε στα τέλη Ιουλίου. Άλλοι δουλεύουν, άλλοι διαβάζουν, άλλοι ξεκουράζονται. Ενώ λοιπόν έψαχνα στο διαδίκτυο συμβουλές για το πως να βελτιώσω τη θετική μου σκέψη βρίσκω το εξής: “That which does not kill us, makes us stronger.” (Friedrich Nietzsche). Κάτι που το ακούμε συχνά αλλά πότε σκεφτήκαμε το νόημά του πιο βαθιά, πιο σοβαρά; Καθημερινά κάνουμε παράπονα για τις αναποδιές που ήρθαν στη ζωή μας, για τα όσα ήρθαν διαφορετικά απ’ ότι περιμέναμε… Και ποιος είπε ότι όλα θα έρθουν όπως τα περιμένουμε; Κανείς! Εδώ είναι που πρέπει να δείξουμε πόσο θετικοί είμαστε, να προχωρήσουμε μπροστά, να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και να συνεχίσουμε με τα νέα δεδομένα. Και στο κάτω κάτω…είμαστε απλώς πιο δυνατοί. Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις νέες καταστάσεις, όποιες κι αν είναι αυτές. Από τη στιγμή που τα νέα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας δε μας έχουν σκοτώσει, μας δίνουν τη δυνατότητα να τα αντιμετωπίσουμε. Ας μην πέσουμε στην παγίδα κάποιων ανθρώπων που ονειρεύονται αυτό που είχαν στο παρελθόν και δεν βλέπουν το φως που βρίσκεται στο παρόν και στο μέλλον τους.
Ότι δεν μας σκοτώνει…μας κάνει πιο δυνατούς!!!http://www.kulfoto.com/funny-pictures/16743/what-doesnt-kill-you-makes-you-stronger
Πρόσφατα ένας πάτερ είχε πει να ευχαριστούμε το Θεό που κυκλοφορούμε. Πότε το σκεφτήκαμε; Ποτέ! Το έχουμε σαν δεδομένο. Και αφού αυτό το δεδομένο είναι θετικό, ας δοξάζουμε το Θεό και ας προχωρούμε μπροστά στη ζωή μας. Και το πιο σημαντικό; Ας δώσουμε ελπίδες στα όνειρά μας, όποια κι αν είναι αυτά. Μπορεί να ονειρευόμαστε κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν ακατόρθωτο… Και; Εμείς μια μέρα θα το πραγματοποιήσουμε, αρκεί να μην αφήσουμε αρνητικούς ανθρώπους να μας επηρεάσουν. Ποιοι είναι αυτοί; Ίσως να είναι και οι πιο κοντινοί μας άνθρωποι. Οικογένεια, φίλοι, συγγενείς… Δεν είναι ότι θέλουν το κακό μας, απλώς δεν έχουν εκπαιδεύσει τον εαυτό τους να σκέφτεται θετικά, να κοιτάζει από μία θετική οπτική γωνία, η οποία βοηθάει στην πραγματοποίηση…των πάντων! Εάν πετύχουμε τα «ακατόρθωτα» όνειρά μας, θα τους μάθουμε να βλέπουν από αυτή την οπτική γωνία που ίσως να μην είδαν ποτέ! Αν βρίσκεστε στο δρόμο προς την πραγματοποίηση του ονείρου σας ή αν τώρα θα ξεκινήσετε προς αυτό το μονοπάτι να θυμάστε: «HOPE = Hold On Pain Ends»!!!
HOLD ON PAIN ENDS!!!http://favim.com/image/1640370/
Παρελθόν… Μία λέξη, πολλά συναισθήματα… Πώς αντιμετωπίζουμε το παρελθόν μας; Ένα ερώτημα που έθεσε αναγνώστρια και με προβλημάτισε. Έτσι το έψαξα. Και ναι αγαπητοί αναγνώστες… Εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να βλέπουμε το παρελθόν μας σαν εχθρό, σαν κάτι που ζήσαμε και αν είχαμε την ευκαιρία να αλλάξουμε θα το κάναμε. Μαντέψτε… Δεν μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν μας! Άρα, τι μένει; Απλώς να προχωρήσουμε μπροστά.
Ο δρόμος δε θα είναι εύκολος, το ξέρουμε όλοι. Αλλά, όπως λέει και ο Lao – Tzu: «A journey of a thousand miles begins with a single step». Ας κάνουμε αυτό το βήμα λοιπόν. Ποιο είναι αυτό; Όπως αναφέρει η ομάδα του wikiHow to do anything, το πρώτο βήμα είναι να προετοίμασουμε τον εαυτό μας ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Ακόμα, η συγγραφική ομάδα του wikiHow to do anything, συμφωνεί με τη συγγραφική ομάδα του womenonly.gr, η οποία αναφέρει ότι τείνουμε να αναπολούμε το παρελθόν και να υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε μία κατάσταση λύπης για τα όσα χάσαμε. Στο womenonly.gr (2013), αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Σίγουρα το παρελθόν είναι κομμάτι της ζωής μας και της υπαρξής μας κι ως εκ τούτου δεν μπορούμε να το διαγράψουμε ή να το αλλάξουμε, ωστόσο, η προσκόλληση σε αυτό μπορεί να αποβεί καταστροφική.» Πρέπει να μάθουμε από τα όσα έγιναν στο παρελθόν, να αναζητήσουμε την αιτία που προκάλεσε συγκεκριμένες καταστάσεις. Τι ήταν αυτό που μας δυσαρέστησε και γιατί; Ας το πολεμήσουμε! Καμία μάχη δεν χάνεται όταν υπάρχει θέληση. Και αν προσπαθήσουμε αλλά δεν τα καταφέρουμε την πρώτη φορά; Μας δίνει τη λύση το WikiHow to do anything: “You can start again any moment you choose.”
Απλώς…μαθαίνουμε από το παρελθόν και προχωράμε.! http://inspiredeverymoment.com/2013/04/28/leave-the-past-behind/
Η Hellen Keller(1880 – 1968), περιγράφει ακριβώς την αντίδραση του ανθρώπου στο ευτυχισμένο παρελθόν που χάθηκε με την εξής φράση: «When one door of happiness closes, another opens, but often we look so long at the closed door that we do not see the one that has been opened for us.» Μην κολλάς στο παρελθόν. Άσε τον εαυτό σου ελεύθερο να απολαύσει το παρόν και το μέλλον. Μη σκέφτεσαι «Κι αν το είχα κάνει διαφορετικά;» Δεν το έκανες διαφορετικά! Ό,τι έγινε, έγινε. Είναι ώρα να κοιτάξεις την καινούρια πόρτα ευτυχίας που ανοίγεται μπροστά σου, γιατί το αξίζεις!
Κάποιος σε πλήγωσε και δεν μπορείς να το ξεχάσεις; Θα σου πω ένα μυστικό. Κάθε άνθρωπος που κοιτάς γύρω σου να χαμογελά, έχει περάσει πολλά. Έχει γελάσει, έχει κλάψει, έχει πληγωθεί. Κι όμως… Συνεχίζει. Και τον βλέπεις να χαμογελά. Άρα; Γίνεται! Συγχώρα αυτούς που σε πλήγωσαν. Μη σκέφτεσαι πόσο σε πλήγωσαν. Σκέψου πως σε έκαναν πιο δυνατό! Γιατί; Διότι τα κατάφερες να συνεχίσεις κι αυτό είναι η δύναμή σου.
Αξίζεις πολλά. Το παρελθόν είναι αυτό που διαμόρφωσε το τι και ποιος/ποια είσαι τώρα. Είναι κομμάτι του εαυτού σου και πρέπει να είσαι περήφανος/η. Γι’ αυτό μην το ξεχάσεις, απλώς μη μένεις σ’ αυτό. Βρες τι πρέπει να διορθωθεί ώστε να είσαι ευτυχισμένος/η και…διόρθωσέ το! Το παρόν και το μέλλον σε καλούν να κάνεις αυτό το απλό βηματάκι, για να αρχίσει το δικό σου ταξίδι στην ευτυχία! Κι αν θέλεις περισσότερες ιδέες για το πώς να το κάνεις αυτό, τότε ρίξε μια ματιά στο πιο κάτω βίντεο…
Πηγές:
WikiHow to do anything. How to leave the past behind. Retrieved on 10.3.2014 from:
http://www.wikihow.com/Leave-the-Past-Behind
I need quotes about leaving the past behind and moving forward…? Retrieved on 10.3.2014 from:
ΗΜαρία Φραγκουδάκη (2010) στο άρθρο της μας περιγράφει τη συμπεριφορά των περισσότερων ανθρώπων της κοινωνίας του σήμερα. Άνθρωποι που σκέφτονται αρνητικά, αφήνουν την αρνητική διάθεση και τα αρνητικά συναισθήματα να τους επηρεάσουν και συνήθως… Μαντέψτε… Ναι, ναι, έχετε δίκαιο, πέφτουν σε κατάθλιψη. Είσαι ένας από αυτούς; Ε, καιρός να αλλάξεις τον τρόπο που ερμηνεύεις τη ζωή. Όπως αναφέρει και η Φραγκουδάκη (2010), ένας τρόπος για να το πετύχεις αυτό είναι να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι. Κάνε switch off στον αρνητισμό και ξεκίνα τις μηχανές της θετικής σκέψης.
Σκεφτείτε θετικά… Δοκιμάστε το, θα πετύχει!
Είναι καιρός να σταματήσεις να κρίνεις τον εαυτό και το παρελθόν σου. Γιατι; Διότι έχει πια τελειώσει. Βρίσκεσαι στο τώρα, στο σήμερα. Έχεις ολόκληρο μέλλον μπροστά σου. Κρίμα είναι να το θυσιάζεις στο βωμό του χθες. Δεν το λυπάσαι; Ήρθες στον κόσμο για να προσφέρεις τον καλύτερό σου εαυτό. Όπως ανέφερα και στο άρθρο μου:«Νέα Αρχή… Για ’σένα, για ’μένα, για όλους μας!», ο Buscaglia (1924 – 1998), ανέφερε ότι γινόμαστε κάτι σε αυτό τον κόσμο και μαθαίνουμε πράγματα με γνώμονά μας να τα μοιραστούμε με τους άλλους. Πώς θα μπορέσεις να μοιραστείς τις γνώσεις σου με τους συνανθρώπους σου όταν δεν αγαπάς τον εαυτό σου;
Ηρεμία… Πώς μπορείς να την αποκτήσεις; Κάποιες προτάσεις μας κάνει η συγγραφική ομάδα του e – megalife bogspot. Αρχικά, απόλαυσε τη μοναδικότητά σου. Διότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος. Αυτό καθορίζει και τη «διαφορά», η οποία συνυπάρχει με την «ισότητα» και την «ενότητα», στη διαπροσωπική κοινωνία όπου η αγάπη δίδεται, ανταπο – δίδεται και μετα – δίδεται ελεύθερα. ΟΦωτίου(2013, σελ. 43), στο βιβλίο του “Ζωντανή Ζωή”, ορίζει τη “διαφορά” ως εξής: «Διαφορά: κάθε πρόσωπο είναι απαρομοίαστο και αναντικατάστατο». Ο Χριστός διδάσκει αυτή τη διαφορά ως ένα από τα συστατικά της ελεύθερης κοινωνίας, όπου συγκατοικούν το εγώ, το εσύ και ο άλλος. Γιατί λοιπόν εσύ παραλύεις το εγώ; Γιατί το βασανίζεις με περιττό άγχος; Αποδέξου ότι είσαι μοναδικός και όπως αναφέρει στις συμβουλές ηρεμίας η ομάδα του e – megalife, γίνε γενναιόδωρος προς τους συνανθρώπους σου. Δώσε τα παλιά σου ρούχα σε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα. Βοήθησε κάποιον συνάνθρωπό σου. Ρωτάς αν αυτό είναι συμβουλή ηρεμίας; Το έχεις δοκιμάσει;Δοκίμασέ το και αν δεν νιώσεις καλά με τον εαυτό σου τότε κάνε ένα comment να το συζητήσουμε. Βλέπουμε ότι οι συμβουλές της ομάδας του e – megalife, μας οδηγούν στην γενική αρχή της κοινωνίας της αγάπης που αναφέρει ο Φωτίου (2013), όπου το «εγώ», το «εσύ», ο «άλλος» συγκατοικούν στο «εμείς».
Άγχος. Ο εχθρός της ηρεμίας…και της υγείας! Όπως αναφέρει και η Φραγκουδάκη (2010), το άγχος μπορεί ακόμα και να επιδεινώσει ασθένειες. Καταπολέμησέ το! Η Φραγκουδάκη (2010), αναφέρει ότι οι βαθιές εισπνοές και εκπνοές και η άθληση είναι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να αποβάλουμε τις αρνητικές σκέψεις και το άγχος που τις συνοδεύει. Ας το κάνουμε λοιπόν! Για πάμε για μια δοκιμή… Εισπνοή… Εκπνοή! Έφυγε το άγχος;
Η Φραγκουδάκη (2010), μας έδωσε κάποιες καλές ιδέες για το πώς να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να βελτιωθεί, να σκέφτεται θετικά και να ηρεμεί. Ας τις κάνουμε πράξη λοιπόν ώστε να μπορέσουμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον κόσμο γύρω μας. Θα βάλουμε το λιθαράκι μας στην κοινωνία αγάπης και θα βοηθήσουμε το «εμείς» να ενδυναμωθεί. Τι περιμένεις λοιπόν; Άρχισε δουλειά, ο εαυτός σου και εμείς σε χρειαζόμαστε! Κι έτσι για να σε βοηθήσουμε, άκουσε το πιο κάτω τραγουδάκι. Γιατί ένα χαμόγελο είναι η καλύτερη αρχή!
Πηγές:
Φραγκουδάκη, Μ. (2010). Ηρεμία, Αυτοβελτίωση και Προσωπική Ανάπτυξη. Retrieved on 4.3.2014 from:
“Τα πράγματα είναι διαφορετικά… Δεν ξέρω τι να κάνω, όλα πάνε στραβά!” Μα γιατί άραγε να λέμε συνεχώς το ίδιο πράγμα; Δεν βαρεθήκαμε; Η ζωή είναι γεμάτη αλλαγές, γεμάτη εκπλήξεις και μάντεψε… Θα έχεις κι εσύ εκπλήξεις στη ζωή σου. Ίσως να είναι μια νέα δουλειά στην άλλη άκρη της πόλης. Καλά χρήματα, καλή θέση αλλά…στην άλλη άκρη της πόλης! Και; Τι έγινε; Δεν ήθελες αυτή τη δουλειά; Ή μήπως είναι πολύ μακριά για τις δυνατότητες του αυτοκινήτου σου;
Η αλλαγή είναι δύσκολη για εμάς τους ανθρώπους. Πολλές φορές η αλλαγή μας παραλύει. Μη φοβάστε, σας έχω τη λύση! Διαβάστε το βιβλίο του Spencer Johnson (1998): «Ποιος πήρε το τυρί μου;». Αυτό το μικρό βιβλίο κρύβει μεγάλα μυστικά για την αντιμετώπιση της αλλαγής. Στο βιβλίο λοιπόν, υπάρχουν δύο ποντικάκια, ο Ρουθούνης και ο Τρεχάλης και δύο μικροσκοπικά ανθρωπάκια, ο Χμ και ο Χα, που τρώνε τυρί από τον Τυροσταθμό «Τ». Τι θα γίνει όμως όταν το τυρί δεν υπάρχει πια ούτε για δείγμα στον τυροσταθμό; Πώς θα αντιμετωπίσουν αυτή τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους; Όπως θα δείτε και στο βιβλίο (που συστήνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε), τα δύο μικρά ποντικάκια δέχονται αμέσως την αλλαγή και τρέχουν να βρούνε άλλο τυροσταθμό. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με τα ανθρωπάκια…
Όσο πιο σημαντικό είναι για ’μας το τυρί μας, τόσο περισσότερο θέλουμε και επιμένουμε να το κρατήσουμε. Δεν το αφήνουμε. Ακόμα κι όταν αυτό δεν υπάρχει πια, ελπίζουμε στην, από θαύμα, εμφάνισή του. Ε, λοιπόν, δεν θα εμφανιστεί! Ας το αποδεχτούμε και ας προχωρήσουμε στη ζωή μας, αφού όπως λέει και ο Spencer (1998, σελ. 46): «Όποιος δεν αλλάζει, κινδενεύει να χαθεί»! Ας μην αναπαράγουμε συνεχώς στο μυαλό μας τον φόβο. Ας αναλογιστούμε τι θα κάναμε αν δεν φοβόμασταν! Ο άνθρωπος έχει μεγάλες δυνατότητες. Γιατί δεν χρησιμοποιούμε τη δυνατότητά μας να αλλάζουμε και να προσαρμοζόμαστε στις νέες καταστάσεις; Ιδού η απορία! Όταν πια συνειδητοποιήσουμε τι κάνουμε, θα έρθουμε στα λόγια του μικρού ανθρώπου της ιστορίας μας, του Χα, που προσπαθώντας να αφυπνίσει τον Χμ και να τον κάνει να αφήσει πίσω τους φόβους του, λέει: «Μερικές φορές…τα πράγματα αλλάζουν και δεν είναι ποτέ πια όπως παλιά. Μου φαίνεται ότι αυτό συμβαίνει και τώρα, Χμ. Έτσι είναι η ζωή! Η ζωή προχωρεί. Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς» (Spencer, 1998, σελ. 45).
«Μύριζε το τυρί συχνά για να το καταλάβεις όταν μπαγιατέψει», μας συμβουλεύει ο Spencer (1998, σελ. 52). Όταν καταλάβετε ότι έχει μπαγιατέψει, τότε αρχίζει το ταξίδι προς άλλη κατεύθυνση. Δέστε το θετικά, τα ταξίδια είναι ωραία! Είστε λίγα βήματα πριν την απόλαυση του νέου τυριού. Αφήστε πίσω σας τις παλιές σας πεποιθήσεις, δε θα σας βοηθήσουν καθόλου, πιστέψτε με. Φανταστείτε τον εαυτό σας να απολαμβάνει ήδη το καινούριο τυρί, τον τελικό προορισμό. Προχωράτε μπροστά και…συγχαρητήρια, έχετε φτάσει στο καινούριο τυρί, απολαύστε το!
Η ζωή, όπως προανέφερα, είναι γεμάτη αλλαγές. Μία καινούρια δουλειά, μία ξαφνική μετακόμιση, ένας ξαφνικός χωρισμός ή αποχωρισμός… Αυτά συμβαίνουν. Το ζήτημα είναι αν εσείς θα καταφέρετε να αντεπεξέλθετε. Επιλέξτε λοιπόν από την πιο κάτω εικόνα. Ποιος χαρακτήρας του βιβλίου του Spencer Johnson (1998)θέλετε να είστε στη ζωή σας; Εγώ πάντως σας προτείνω το εξής: Έγινε κάποια αλλαγή στη ζωή σας; Get used to it και προχωράτε ακάθεκτοι. Τότε μπορείτε να πετύχετε όσα κανείς σας δεν έχει φανταστεί!!!
